W dniu dzisiejszym wybrałem się na przejażdżkę po okolicy .Odwiedziłem rzekę Piaskową lewy dopływ rzeki Regi w okolicach miejscowości Żerzyno .
Widoczna przepławka została wybudowana w ramach projektu realizowanego przez PGW Wody Polskie przy współpracy z RDOŚ w Szczecinie pn. „Budowa niebieskiego korytarza ekologicznego wzdłuż doliny rzeki Regi i jej dopływów” w ramach programu LIFE+, zakłada miedzy innymi zniwelowanie barier technicznych powstałych przez budowle hydrotechniczne dla migracji ryb oraz odbudowy bioróżnorodności w dorzeczu Regi. Na rzece Redze wraz z jej dopływami zlokalizowanych jest około 30 przepławek z czego 23 wykonano w ramach programu LIFE+.
Krótka informacja o miejscowości Żerzyno .
ŻERZYNO
(Ornshagen)
Pow. łobeski, Gm. Resko.
Mała wieś położona 9 km na południowy-zachód od Reska, położona pośród lasów, w zakolu rzek Regi i Piaskowej. Prowadzi tutaj brukowa droga.
Żerzyno było jednym z nielicznych na Pomorzu Zachodnim ośrodkiem wytopu żelaza, a w I poł. XX w. – popularnym ośrodkiem łowieckim.
W II poł. XIX w. posiadłość przejął hrabia Ludwig Perponcher-Sedlnitzky – podkomorzy dworu pruskiego. Dwór z XIX w. oraz większość zabudowań majątku zostały zniszczony w 1945 r.
Warto zobaczyć park, cmentarz z ruinami kaplicy, rozlewisko rz. Piaskowej, małą elektrownię wodną na Redze, a w pobliżu – ruiną mostu na Redze.
Wieś Żerzyno przez 4 stulecia należała do pomorskiego rodu von Borcke– wzmiankowany Adrian Heinrich i Carl Philipp von Borcke. W 1666 roku wieś podzielona na 3 działy majątkowe należące do: Antoniusa von Borcke, Lorenza von Wedel i żony Christopha Henninga von Wedel. W 1826 roku Karl Ludwig von Borcke za 168 000 talarów sprzedaje majątek braciom: Ernstowi Gottfriedowi Georgowi hrabiemu von Bülow-Cummerow i Georgowi Bernhardowi hrabiemu von Bülow-Cummerow. W 1827 roku cały majątek należał już do Ernsta. Ernst Gottfried Georg hrabia von Bülow-Cummerow umiera w 1851 roku. Dobra dziedziczy Henriette Caroline Luise von Bülow(08.07.1809-24.10.1858). W 1857 roku dobra są w posiadaniu Hansa Adolpha hrabiego von Bülow(10.02.1807-12.02.1869). Po śmierci Hansa Adolpha majątek dziedziczy czworo rodzeństwa: Elise Luisa Adelheida hrabina von Bassewitz, Adelheid Ernestine Sophie hrabina Perponcher-Sedlnitzky(04.04.1833-18.04.1891), zamężna za Ludwigiem Nicolausem Friedrichem Ernstem Gustavem hrabią von Perponcher-Sedlnitzky(1827-1914), Marie Hedwig Emilie i Hans Gottfried George hrabia von Bülow. Z powodu kłopotów finansowych dnia 30 marca 1876 roku dobra zostają sprzedane. Zakupił je mąż Adelheid, Ludwig Nicolaus Friedrich Ernst Gustav hrabia von Perponcher-Siedlnitzky. Mieli 3 synów i dwie córki. Dobra odziedziczył Wilhelm Gustav Ludwig Karl hrabia von Perponcher-Sedlnitzky(15.06.1866-01.06.1930), ożeniony z Evą-Marią von Wilamowitz-Mӧllendorff. Posiadali dobra do 1945 roku. W 1910 roku majątek liczył 726,56 ha gruntów a w 1929 roku liczył 749 ha gruntów.
W latach 1872-73 na bazie starszej budowli powstał pałac, którego budowa prawdopodobnie doprowadziła do zadłużenia majątku. Spalony przez Rosjan w 1945 roku i zburzony. Pozostałością po założeniu jest park krajobrazowy z aleją dojazdową. W części południowej położony był zespół dworski z budynkami gospodarczymi.
